Τα τελευταία χρόνια οι ενέσεις υαλουρονικού σε διάφορες αρθρώσεις και συνηθέστερα στο γόνατο γίνονται ολοένα και πιο δημοφιλείς, ιδιαίτερα από ανθρώπους οι οποίοι θέλουν να αποφύγουν την χειρουργική επέμβαση. Ωστόσο, πολλές φορές γίνεται κατάχρηση αυτών των ενέσεων και από ιατρούς και από ασθενείς.
Παρακάτω θα δούμε πότε πρέπει να χρησιμοποιούνται αυτές οι ενέσεις, ώστε να έχουν αποτελεσματικότητα.

Ας δούμε όμως πρώτα τι είναι το υαλουρονικό οξύ στο φυσιολογικό γόνατο.
Η άρθρωση του γόνατος περιβάλλεται από τον θύλακα, ο οποίος δημιουργεί μία κλειστή κοιλότητα μέσα στην οποία λειτουργεί η άρθρωση. Το αρθρικό υγρό υπάρχει φυσιολογικά μέσα στην άρθρωση βοηθώντας στην ομαλή κίνηση.

Το υαλουρονικό οξύ είναι ο κύριος πολυσακχαρίτης του αρθρικού υγρού και εξασφαλίζει τις υδρόφιλες ιδιότητες του χόνδρου, συμβάλλοντας  στην ελαστικότητά του και στην απορρόφηση των κραδασμών.

Η εφαρμογή ενέσεων υαλουρονικού νατρίου μπορεί να είναι αρκετά χρήσιμη στην αντιμετώπιση της οστεοαρθρίτιδας ιδιαίτερα στα αρχικά στάδια αυτής.
Στο εμπόριο κυκλοφορούν αρκετά είδη τέτοιων ενέσεων με διαφορετικό μοριακό βάρος, διαφορετικές ιδιότητες και διαφορετικά δοσολογικά σχήματα.

Υπάρχουν ενέσεις με χαμηλό μοριακό βάρος, με υψηλό μοριακό βάρος, ενέσεις που συνδυάζονται και με άλλα χημικά συστατικά όπως χονδροϊτίνη και δοσολογικά σχήματα τα οποία μπορεί να είναι τριών έως πέντε ενέσεων που γίνονται ανά μία εβδομάδα, καθώς και σκευάσματα τα οποία γίνονται εφάπαξ (one shot).

Παρόλο που υπάρχουν συγκεκριμένα επιστημονικά δεδομένα για την αποτελεσματικότητα του κάθε σκευάσματος, το τελικό αποτέλεσμα μίας ενδοαρθρικής ένεσης στο γόνατο ενός ασθενούς είναι συνισταμένη πολλών πραγμάτων.


Έτσι λοιπόν, η εφάπαξ ενέσεις (one shot) είναι πολύ προτιμότερες από αυτές που γίνονται ανά εβδομάδα μιας και το γόνατο κάθε φορά που εφαρμόζεται μία ένεση είναι ευάλωτο στον κίνδυνο της μόλυνσης.

Τελευταίες μελέτες δείχνουν ότι τα σκευάσματα υψηλού μοριακού βάρους είναι πολύ αποτελεσματικότερα μιας και παρόλο που δεν προάγουν τόσο την βιολογική παραγωγή υαλουρονικού, όπως κάνουν τα χαμηλού μοριακού βάρους, αυξάνουν περισσότερο την ελαστικότητα του αρθρικού χόνδρου κάτι το οποίο είναι πιο ουσιώδες σε ασθενείς με οστεοαρθρίτιδα.

Οι ενέσεις υαλουρονικού προτείνονται και σε ασθενείς οι οποίοι έχουν προχωρημένη οστεοαρθρίτιδα γόνατος και για διάφορους λόγους όπως συνοδές παθήσεις ή γενικότερη κατάσταση δεν μπορούν να χειρουργηθούν. Σε αυτούς τους ασθενείς όμως θα πρέπει να τονίσουμε ότι η αποτελεσματικότητα των ενέσεων είναι αρκετά μικρότερη, μπορεί ωστόσο να προφέρουν μια κάποια ανακούφιση.

Σε όλες τις περιπτώσεις η βελτίωση του πόνου και της λειτουργικότητας εμφανίζεται περίπου μετά από δύο εβδομάδες με μέγιστο θεραπευτικό αποτέλεσμα περίπου στους δύο μήνες.

 Η επίδραση του φαρμάκου διαρκεί περίπου 9 έως 12 μήνες, οπότε και μπορεί να γίνει επανάληψη της δόσης.

ενέσεις υαλουρονικού μπορεί να φανούν ιδιαίτερα χρήσιμες και σε νέους ασθενείς με χονδροπάθεια γόνατος ή μετά από αρθροσκόπηση γόνατος για την διόρθωση σε μια ρήξη μηνίσκου όταν διαπιστώνεται εστιακή βλάβη του χόνδρου.

Παρ’ όλη την πληροφόρηση για τις ιδιότητες των διαφόρων σκευασμάτων και γενικότερα της θεραπείας της οστεοαρθρίτιδας στο γόνατο με συντηρητικό ή χειρουργικό τρόπο από τα διάφορα μέσα ενημέρωσης, η συζήτηση με τον εξειδικευμένο ορθοπαιδικό είναι απαραίτητη μιας και κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή, προκειμένου να οδηγηθούμε στο καλύτερο αποτέλεσμα που θα βελτιώσει την ποιότητα ζωής του ασθενούς.